Category Archives: Aan de kook

Poire Laide-Hélène

Een beetje simpele variatie op de Poire Belle-Hélène.

Ik had peren gekocht, maar ze waren wat droog en hard om lekker te zijn als handpeer (Rocha). Maar weggooien wilde ik ook niet.
En ik wilde iets maken met m’n nieuwe magnetron, dat ook.

Nodig:

  • peer
  • donkere chocola (ik heb chocola gebruikt met 52% cacao)
  • boter
  • honing
  • vanille-ijs

Schil de peer, snijd ‘m in de lengte in acht puntjes, en verwijder het klokhuis.
Zet een minuutje in de magnetron op half vermogen. Dat maakt ‘m wat zachter, en hij gaat lekker ruiken.

Doe een gram of 50 chocola in een bakje, samen met een gram of 40 boter, en een heel klein beetje honing; niet teveel honing, je wilt de bittere smaak van de donkere chocola niet verbergen, maar versterken. Zet dit 30 seconden tot een minuut in de magnetron; ook op half vermogen, en de magnetron direct stoppen als het gaat borrelen. Zeker niet langer dan een minuut; als de chocola dan nog niet helemaal gesmolten is, los je dat op door te roeren.

Drapeer de peerpuntjes gezellig in een ijsschaaltje, doe er 2 bolletjes ijs bij, en giet er wat saus overheen. Als je heel veel behoefte hebt aan suiker, kan er natuurlijk ook nog een beetje slagroom bij.

Eigenlijk is dat genoeg saus voor 2 of 3, of misschien wel 4 ijsjes, dus ik hoop dat je veel trek hebt…
(Maar hij kan natuurlijk ook in de koelkast of de vriezer voor een volgende keer.)

Zie voor een andere chocoladesaus-variant het recept Chocoladesaus uit 2012.

Smakelijk!

Kaassaus

Een paar jaar geleden deed ik al een kaassaus, maar ik ik heb sindsdien een hoop bijgeleerd, en ik vind deze beter. Veel minder kans dat-ie verbrandt, aankoekt of klontert.

Nodig:

  • half blokje groentebouillon
  • kookroom (crème de Normandie)
  • een scheut witte wijn
  • kaas naar keuze
  • nootmuskaat

Snijd of rasp de kaas, indien nodig, zodat het makkelijker smelt.
Los de bouillon op in een klein beetje water.
Giet dan de room en de wijn erbij.
Meng tot slot de kaas erdoor; blijven roeren.
Breng op smaak met een (heel) klein beetje nootmuskaat.

Als de saus te dun is, maak dan een theelepel Maizena aan in een beetje koud water, roer dat door de saus, en laat nog 2 of 3 minuten pruttelen.

Ik vind het altijd wel leuk om verschillende kazen door elkaar te gebruiken. Vanavond (broccoli, gebakken aardappels, gepaneerde kalkoenschnitzel) waren dat Emmental, Coulommiers, Comté en Parmigiano. De truc is een beetje om een goedkope kaas te nemen waarmee je een basissaus maakt, om vervolgens met lekkerdere kaas de smaak bij te werken. De saus van vanavond zou je in Nederland bijvoorbeeld na kunnen maken met huismerk geraspte kaas + camembert + extra belegen Goudse + parmezaan.

Voor kaassaus over vlees wordt vaak een bleu gebruikt, zoals Roquefort.

Smakelijk!

Romige kalkoensaus

Ik ben me langzaamaan aan het installeren, en dat betekent dat ik ook het echte koken weer een beetje oppak. En dus voor het eerst in tijden weer een echt recept.

Nodig:

  • 2 kalkoenschnitzels
  • 2 uien (of 1 grote)
  • 1½ – 2 paprika’s, verschillende kleuren
  • champignons
  • 1 kippenbouillonblokje
  • 1 pakje kookroom (crème de Normandie)
  • peper
  • boter
  • eventueel maïszetmeel (bijv. Maizena)

Snijd het vlees in reepjes; niet te dun.
Snipper de ui en de paprika.
Snijd de champignons in plakjes of stukjes.

Smelt wat boter in een pan, en bak daarin de reepjes kalkoen kort aan. Schep het vlees met een schuimspaan uit de pan, en zet het opzij.

Fruit de ui een paar minuten in het achtergebleven vet, en voeg dan de paprika toe. Laat dit even samen fruiten, en voeg dan de paddenstoelen toe. Brokkel het bouillonblokje erbij, en roer het spul door elkaar. Als er niet genoeg vocht vrijkomt om het bouillonblokje op te lossen, doe er dan een scheutje water bij (maar niet teveel); een scheutje witte wijn zou eventueel een alternatief kunnen zijn.

Schep de kalkoen erdoor, en laat het geheel pruttelen totdat de kalkoen gaar is. Voeg dan de room toe, en peper naar smaak, en geef het nog een paar minuten. Als de saus erg dun is, maak dan een theelepel Maizena aan in een beetje koud water, en laat dat nog een minuut of 2 meepruttelen.

Serveer met gebakken aardappels of pasta. Of rijst of aardappelpuree of waar je trek in hebt; dat moet je ook eigenlijk zelf weten.

Smakelijk!

Pasta met kip-pesto saus – Vegetarisch

Een golden oldie: bij dit recept zie ik al vele jaren mensen hun lippen af likken en hun vingers opeten. Maar dan nu de vegetarische variant, omdat ik vandaag voor vegetariërs moest koken. Ik denk trouwens dat je ‘m heel makkelijk veganistisch kunt maken door een beetje op te letten welke pesto je koopt — in de potjes pesto die ik vandaag kocht zat schapenmelk — of je pesto zelf te maken.

Pak het originele recept erbij: Pasta met kip-pesto saus.
Vervang de volgende zaken:

  • kipfilet → vegetarische kipfiletreepjes
  • spek → vegetarische spekreepjes
  • kipbouillonblokjes → tuinkruiden-bouillonblokjes

Verder heb ik kookroom gebruikt op basis van soja in plaats van melk.
En ik heb een handje ongezouten, ongeroosterde cashewnoten toegevoegd, in de bouillon, voordat ik de room toevoegde.
De penne was trouwens biologisch en volkoren.

Zelf vind ik zaken als vegetarische kip en vegetarisch spek altijd een beetje flauw, en de vegetariërs aan tafel bleken het zelfs nog nooit geprobeerd te hebben, maar ze hebben me verzekerd dat ze lekker gegeten hebben. En dus verdient ook deze variant een plekje op mijn blog.

Rata à l’hobo

Ratatouille. Maar dan in de rubriek Hobo food, dus het moet goedkoop, snel, en met weinig gereedschap en gedoe. In het kort betekent dat dat we:

  • de aubergine achterwege laten, want die is te duur
  • het bouquet garni vervangen door Provençaalse kruiden, want dat is minder gedoe
  • gas uitsparen door het spul niet 3 kwartier te laten pruttelen om de tomaten tot saus te koken

Daar gaan we.

Nodig, voor 1 persoon:

  • een kleine courgette
  • een halve rode paprika
  • een halve groene paprika
  • een kleine ui (of een halve grote, natuurlijk)
  • een blikje tomatenpuree (zo’n kleintje)
  • Provençaalse kruiden
  • knoflook
  • zout
  • peper
  • olijfolie

Uiteraard kun je, in plaats van 2 kleuren paprika te nemen, ook gewoon voor 1 kleur kiezen. Maar ik wilde zo dicht mogelijk bij het oorspronkelijke recept blijven, en morgen verzin ik wel iets voor de andere 2 helften.

Je hebt voor dit gerecht een wok, koekenpan of sauspan met deksel nodig.

Was de courgette en de paprika, en snijd ze in blokjes. Snipper de ui.

Verwarm wat olie in de pan (niet te zuinig!), en bak hierin de groenten even aan op hoog vuur, onder constant omscheppen. Als de courgette en de ui een beetje glazig van kleur worden, schep je er naar smaak Provençaalse kruiden door (niet te zuinig!), doe je de deksel op de pan, en zet je het vuur laag. Schep af en toe om.

Als de groenten bijna gaar zijn — minuut of 10; beetje afhankelijk van de hoeveelheid en de grootte van de blokjes — schep je er de tomatenpuree doorheen, en voeg je knoflook (niet te zuinig!), peper en zout naar smaak toe. Als de prut in de pan erg droog is, kun je eventueel een klein beetje water (zuinig!) toevoegen.
Deksel terug op de pan, en samen nog even een paar minuten doorwarmen.

In de Provence, waar dit gerecht vandaan komt, eten ze ratatouille graag met gegrild vlees (barbecue!). Maar het gaat ook prima, zoals voor mij vanavond, met zilvervliesrijst; omdat vlees nou eenmaal niet iedere dag in het budget past.

Smakelijk!

Banaanappel

Ooit, op 19 november 2011 om precies te zijn, schreef ik een paar zinnen op Wikipedia; aan de pagina Golden Delicious voegde ik toe:

Vroeger werd deze appel banaanappel genoemd, vanwege de vettige gele schil en de zoete smaak. Sommige fruitverkopers gebruiken deze naam nog steeds.

Om de een of andere reden, ik weet eigenlijk niet precies waarom, tikte ik vandaag banaanappel in in een zoekmachine. En wat ik dus wel grappig vind, is dat er verschillende websites zijn die mijn tekst letterlijk of vrijwel letterlijk hebben overgenomen.
Goed, ‘t is nog niet die eigen Wikipedia-pagina waar ik zo van droom, maar het is een stapje in de goeie richting.
🙂

Overigens, voor wie dit leest, en die zinnen op zijn/haar website heeft gebruikt: het is wel echt waar. Mijn groente-/fruitboer in Escamp destijds had een bak appels met daarbij een bordje ‘Banaanappels‘, waarop ik zei ‘Voor mij zien ze er gewoon uit als Golden Delicious.‘. En hij heeft me toen uitgelegd hoe het zat. En omdat hij niet op mij overkwam als iemand die heel veel om Wikipedia gaf, heb ik het toen maar op Wikipedia gezet.

Dus eigenlijk zijn het niet eens mijn eigen woorden…

Damn!

Ik ga verder zoeken naar mijn eigen 15 minuten roem…

Pâtes au poulet et pesto

Dit keer geen nieuw recept, maar de Franse vertaling van een succesnummer; omdat er vraag naar is.

Une recette apprise dans un restaurant Néerlandais-Italien, et améliorée par moi-même.

Ingrédients:

  • huile d’olive
  • 1 kilo de blanc de poulet
  • 3-400 grammes de lard (préférablement la ventrèche fumée)
  • sel (marin)
  • poivre (noir)
  • ail
  • 2 cubes de bouillon volaille
  • 50 cl de crème légère
  • 2 pots de pesto
  • 1 paquet de penne

Coupez les blancs de poulet et le lard en cubes.
Chauffez l’huile dans une grande poêle, et y faites revenir le poulet avec l’ail, le sel et le poivre. Si vous avez choisi du lard cru, l’ajoutez avant le poulet; sinon, l’ajoutez quand le poulet est presque complètement cuit.
Mettez les cubes de bouillon dans 2 tasses de l’eau, et faites cuire.
Dès que le bouillon bout, tempérez le feu, et ajoutez la crème. Ajoutez, dès que le bouillon est réchauffé, le pesto.
Mélangez la sauce avec le poulet et lard, et laissez mijoter un peu.
Faites cuire les pâtes, et mélangez avec la sauce.

Servez avec une salade fraîche; par exemple de concombre, oignon, poivron et tomates avec un peu de huile d’olive et un peu de vinaigre.

Ce repas-ci se laisse bien accompagner par un vin rouge simple.

Bon ap’!

Pasta Castet-Arrouy

Hè, eindelijk weer eens een receptje in de rubriek Hobo food

De setting: je komt half februari als Compostela-pelgrim aan in de gîte communal van Castet-Arrouy, en daar liggen nog wat dingetjes in de kast van afgelopen seizoen.

Nodig:

  • 1 zakje instant tomatensoep
  • 125 gram macaroni
  • 1 blikje sardientjes in tomatensaus
  • provençaalse kruiden

Het zakje soep is niet zo’n klein zakje troep als je op veel kantoren naast de koffieautomaat schijnt te kunnen vinden, maar een groter zakje troep, zoals je ze bij de supermarkt koopt. Maar met 2 of 3 van die kleintjes kom je ook vast een heel eind.
Eigenlijk gebruik je geen 125 gram macaroni, maar ongeveer de helft van een doosje van 250 gram (de andere helft bewaar je voor later).

Doe warm water in een pan; een beetje meer dan je zou gebruiken als het alleen om soep ging. Roer het soeppoeder erdoor en zet de pan op het vuur.
Roer de macaroni erdoor, en blijf roeren, terwijl je de soep zachtjes kookt tot de macaroni al dente is.
Schep het blikje vis erdoor, en warm het spul nog even door.
Haal de pan van het vuur (het vuur mag uit), en roer naar smaak kruiden door de pasta.

Smakelijk!

Tortilla Lorraine

Een soort kruising tussen Spaanse tortilla (aardappel, ui en ei) en quiche lorraine (spek en kaas). Erg lekker en erg voedzaam.

Nodig:

  • 1 grote aardappel (of 2 kleinere, natuurlijk), geschild of gewassen, en in kleine blokjes
  • een halve ui, gesnipperd of in halve ringen
  • een half pakje spekblokjes
  • 4 of 5 eieren (afhankelijk van de grootte)
  • geraspte kaas
  • zout
  • peper
  • knoflookpoeder of -vlokken

Verwarm wat (olijf)olie in een kleine koekenpan met een hoge rand, en bak daarin de spek kort aan. Voeg de ui toe, en bak ze samen nog even kort. Schep de aardappelblokjes erbij. Laat dit alles zachtjes bakken; regelmatig omscheppen.

Kluts de eieren met peper, zout en knoflook; schep er vervolgens de kaas doorheen.

Als de aardappelblokjes gaar zijn, draai je het vuur zo laag mogelijk. Giet er dan het eimengsel overheen, en schep het spul door elkaar, zodat het ei zich goed verdeelt. Leg een deksel op de pan.

Wanneer het ei helemaal gestold is, laat je de koek uit de pan op een bord (of op de deksel) glijden. Leg dan de koekenpan omgekeerd op het bord, en draai het spul in 1 beweging om, zodat de omelet omgekeerd in de pan ligt. Zet de pan nog even terug op het lage vuur, zodat ook de andere kant een korstje krijgt.

Dit gerecht combineert verrassend goed met goedkope tafelwijn.

Mocht je het niet allemaal in 1 keer op kunnen (en die kans is zeker aanwezig): tortilla is koud ook lekker.

Let op:
Dit recept heeft tijd nodig: aardappels van rauw naar gaar bakken zonder de buitenkant te verbranden kost tijd, en eieren laten stollen op laag vuur ook.

Smakelijk!

Hobo pizza

Halverwege de avond, en je schenkt nog maar eens een wijntje in; eigenlijk zou je daar ook wel wat te snacken bij lusten…
De voorraadkast zet een sip gezicht op als hij je zijn schamele inhoud toont: een stuk brood, een bodempje tomatenketchup, wat geraspte kaas en een restje olie. “Yes!“, denk je, “Pizza!“.

Verwarm een beetje olie in de koekenpan. Snijd zoveel boterhammen als je naast elkaar in de pan kunt leggen. Bak de boterhammen op halfhoog vuur aan beide kanten een beetje aan, maar niet tot ze zwart zijn. Draai het vuur laag. Besmeer de boterhammen met wat ketchup, en bestrooi ze met geraspte kaas. Leg een deksel op de pan.
De pizzabroodjes zijn klaar als de kaas gesmolten is.

Vooral lekker met olijfbrood.

Als je ergens een dode muis kunt vinden, of ander — meer traditioneel — pizzabeleg, is dat natuurlijk alleen maar mooi meegenomen.

Smakelijk!

P.s.:
Een paar jaar geleden schreef ik al een stukje over barbecue-pizza.