Poire Laide-Hélène

Een beetje simpele variatie op de Poire Belle-Hélène.

Ik had peren gekocht, maar ze waren wat droog en hard om lekker te zijn als handpeer (Rocha). Maar weggooien wilde ik ook niet.
En ik wilde iets maken met m’n nieuwe magnetron, dat ook.

Nodig:

  • peer
  • donkere chocola (ik heb chocola gebruikt met 52% cacao)
  • boter
  • honing
  • vanille-ijs

Schil de peer, snijd ‘m in de lengte in acht puntjes, en verwijder het klokhuis.
Zet een minuutje in de magnetron op half vermogen. Dat maakt ‘m wat zachter, en hij gaat lekker ruiken.

Doe een gram of 50 chocola in een bakje, samen met een gram of 40 boter, en een heel klein beetje honing; niet teveel honing, je wilt de bittere smaak van de donkere chocola niet verbergen, maar versterken. Zet dit 30 seconden tot een minuut in de magnetron; ook op half vermogen, en de magnetron direct stoppen als het gaat borrelen. Zeker niet langer dan een minuut; als de chocola dan nog niet helemaal gesmolten is, los je dat op door te roeren.

Drapeer de peerpuntjes gezellig in een ijsschaaltje, doe er 2 bolletjes ijs bij, en giet er wat saus overheen. Als je heel veel behoefte hebt aan suiker, kan er natuurlijk ook nog een beetje slagroom bij.

Eigenlijk is dat genoeg saus voor 2 of 3, of misschien wel 4 ijsjes, dus ik hoop dat je veel trek hebt…
(Maar hij kan natuurlijk ook in de koelkast of de vriezer voor een volgende keer.)

Zie voor een andere chocoladesaus-variant het recept Chocoladesaus uit 2012.

Smakelijk!

Kaassaus

Een paar jaar geleden deed ik al een kaassaus, maar ik ik heb sindsdien een hoop bijgeleerd, en ik vind deze beter. Veel minder kans dat-ie verbrandt, aankoekt of klontert.

Nodig:

  • half blokje groentebouillon
  • kookroom (crème de Normandie)
  • een scheut witte wijn
  • kaas naar keuze
  • nootmuskaat

Snijd of rasp de kaas, indien nodig, zodat het makkelijker smelt.
Los de bouillon op in een klein beetje water.
Giet dan de room en de wijn erbij.
Meng tot slot de kaas erdoor; blijven roeren.
Breng op smaak met een (heel) klein beetje nootmuskaat.

Als de saus te dun is, maak dan een theelepel Maizena aan in een beetje koud water, roer dat door de saus, en laat nog 2 of 3 minuten pruttelen.

Ik vind het altijd wel leuk om verschillende kazen door elkaar te gebruiken. Vanavond (broccoli, gebakken aardappels, gepaneerde kalkoenschnitzel) waren dat Emmental, Coulommiers, Comté en Parmigiano. De truc is een beetje om een goedkope kaas te nemen waarmee je een basissaus maakt, om vervolgens met lekkerdere kaas de smaak bij te werken. De saus van vanavond zou je in Nederland bijvoorbeeld na kunnen maken met huismerk geraspte kaas + camembert + extra belegen Goudse + parmezaan.

Voor kaassaus over vlees wordt vaak een bleu gebruikt, zoals Roquefort.

Smakelijk!

Doen zonder denken

Dit is een parkeerplaats bij een winkel.
De witte streep op de voorgrond is zo’n reliëfstreep voor blinden.
Zoals je ziet, kunnen blinden dankzij deze streep makkelijk de achterkant van hun auto vinden.

Laat dat even rustig op je inwerken…

Romige kalkoensaus

Ik ben me langzaamaan aan het installeren, en dat betekent dat ik ook het echte koken weer een beetje oppak. En dus voor het eerst in tijden weer een echt recept.

Nodig:

  • 2 kalkoenschnitzels
  • 2 uien (of 1 grote)
  • 1½ – 2 paprika’s, verschillende kleuren
  • champignons
  • 1 kippenbouillonblokje
  • 1 pakje kookroom (crème de Normandie)
  • peper
  • boter
  • eventueel maïszetmeel (bijv. Maizena)

Snijd het vlees in reepjes; niet te dun.
Snipper de ui en de paprika.
Snijd de champignons in plakjes of stukjes.

Smelt wat boter in een pan, en bak daarin de reepjes kalkoen kort aan. Schep het vlees met een schuimspaan uit de pan, en zet het opzij.

Fruit de ui een paar minuten in het achtergebleven vet, en voeg dan de paprika toe. Laat dit even samen fruiten, en voeg dan de paddenstoelen toe. Brokkel het bouillonblokje erbij, en roer het spul door elkaar. Als er niet genoeg vocht vrijkomt om het bouillonblokje op te lossen, doe er dan een scheutje water bij (maar niet teveel); een scheutje witte wijn zou eventueel een alternatief kunnen zijn.

Schep de kalkoen erdoor, en laat het geheel pruttelen totdat de kalkoen gaar is. Voeg dan de room toe, en peper naar smaak, en geef het nog een paar minuten. Als de saus erg dun is, maak dan een theelepel Maizena aan in een beetje koud water, en laat dat nog een minuut of 2 meepruttelen.

Serveer met gebakken aardappels of pasta. Of rijst of aardappelpuree of waar je trek in hebt; dat moet je ook eigenlijk zelf weten.

Smakelijk!

Version control for configuration files

Please keep in mind that this post is about 5 years old.
Technology may have changed in the meantime.

Yesterday I wrote a post about setting up a Subversion server.
Subversion is a great tool for controlling versions of collections of files that are contained in a single root directory (an entire website, development of a software application, etc.). But it’s not the perfect tool for controlling the versions of single files.
So, after yesterday’s post, I now feel somewhat obliged to also document the system I use for controlling the versions of my configuration files.

Read More

Subversion server

Please keep in mind that this post is about 5 years old.
Technology may have changed in the meantime.

Despite the fact that I have set up quite some Subversion servers in the past 15-20 years, I still need to turn to the documentation for the details each time I do it. So, to save myself some time searching and filtering next time, I decided to document it here this time.

Open door: if you don’t know what a Subversion server is, you don’t need this post.

Read More

Pasta met kip-pesto saus – Vegetarisch

Een golden oldie: bij dit recept zie ik al vele jaren mensen hun lippen af likken en hun vingers opeten. Maar dan nu de vegetarische variant, omdat ik vandaag voor vegetariërs moest koken. Ik denk trouwens dat je ‘m heel makkelijk veganistisch kunt maken door een beetje op te letten welke pesto je koopt — in de potjes pesto die ik vandaag kocht zat schapenmelk — of je pesto zelf te maken.

Pak het originele recept erbij: Pasta met kip-pesto saus.
Vervang de volgende zaken:

  • kipfilet → vegetarische kipfiletreepjes
  • spek → vegetarische spekreepjes
  • kipbouillonblokjes → tuinkruiden-bouillonblokjes

Verder heb ik kookroom gebruikt op basis van soja in plaats van melk.
En ik heb een handje ongezouten, ongeroosterde cashewnoten toegevoegd, in de bouillon, voordat ik de room toevoegde.
De penne was trouwens biologisch en volkoren.

Zelf vind ik zaken als vegetarische kip en vegetarisch spek altijd een beetje flauw, en de vegetariërs aan tafel bleken het zelfs nog nooit geprobeerd te hebben, maar ze hebben me verzekerd dat ze lekker gegeten hebben. En dus verdient ook deze variant een plekje op mijn blog.

Mail server

Please keep in mind that this post is about 5 years old.
Technology may have changed in the meantime.

UPDATE:
My first book describes a more elaborate setup, including LDAP authentication, and a lot more (firewall, DNS, Apache, Nginx, databases, synchronisation of files, calendars and address books, etc.; including many examples for FreeBSD, Debian and CentOS).
en: Practical Internet Server Configuration
fr: Installation et configuration d’un serveur internet
nl: Configuratie van een internetserver


After having depended on my friends for a few years, for web and email hosting, I recently acquired a private server again. In this HOWTO I document the entire mail setup.
At the end of this article, I will have a mail server that does:

  • Postfix MTA (Mail Transfer Agent)
  • Dovecot IMAP (Internet Message Access Protocol)
  • Let’s Encrypt (SSL certificates)
  • Dovecot SASL (Simple Authentication and Security Layer)
  • mail accounts (partly) separated from system accounts
  • Dovecot LDA (Local Delivery Agent)
  • Sieve / ManageSieve
  • Greylisting
  • RBLs (Real-time Blackhole Lists)
  • Bogofilter (spam filter)
  • ClamAV (virus scanner)
  • SPF (Sender Policy Framework)
  • DKIM (DomainKeys Identified Mail)
  • and more…

Just so you know that there’s more to mail than just typing a text and hitting the Send button…

Currently my server only serves 1 user with 3 domains. But with the setup I describe here, it is extremely simple to upgrade that to many users running many domains.

This tutorial is not for the complete layman, but should be comprehensible for those who have played around with Linux and its services and command line a bit. I have tried to make it interesting and useful for both the beginning and the experienced sysadmin.

Corrections, clarifications, supplements and typos are welcomed at tuto.mailserver@ohreally.nl.
Spam is not, as you will understand after reading this article.

Read More

Waarom natuurkunde cool is

Please keep in mind that this post is about 6 years old.
Technology may have changed in the meantime.

Ik ben technicien. Dat is Frans voor ‘klusjesman’, of ‘huismeester’. Want ik ben het in Frankrijk. In een hotel. Maar dat doet er voor dit verhaal niet toe.

Ik had vanmiddag een lekkage. Een plas water van 5 meter lang, 2 en een halve meter breed, en een centimeter of 8 diep; dan heb je het toch over een liter of duizend. En geen afvoer. Ja, een verdieping lager, een steil trapje af.
Mijn chef dacht dat ik dat wel even met emmers zou wegwerken. Nou ben ik op zich helemaal niet vies van werken, maar wel net even te bijdehand om 1000 liter water emmertje voor emmertje een steil trapje af te gaan dragen. Neem bovendien van me aan dat er echt geen 10 liter water in een emmer gaat, als je het moet weg scheppen uit een laagje van 8 centimeter.

En dus deed ik het als volgt.
Ik nam een lange waterslang, waarvan ik het ene uiteinde in het water legde; ik legde er een tegel op, om te zorgen dat-ie goed onder water bleef. Het andere uiteinde hield ik op de kraan, en ik liet de kraan lopen; tot er geen belletjes meer uit het onderwater-uiteinde kwamen, en ik dus zeker wist dat er geen lucht meer in de slang zat, maar alleen water. Met mijn duim de slang dicht houdend ging ik vervolgens het steile trapje af, en ik hing de slang in de afvoer. En verder deed de natuur het werk voor me: dankzij de zwaartekracht van de aarde en het vacuüm in de slang (de wet van de communicerende vaten), kon ik achteroverleunen terwijl natuurkrachten bijna 1000 liter water voor me weg pompten.
Er bleef een laagje van een paar millimeter over, want als er eenmaal lucht in de slang komt, is het vacuüm verbroken en werkt het niet meer. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat dat morgen verdampt is.

Het leven is zó cool, als je een beetje snapt hoe de dingen werken.

Rata à l’hobo

Ratatouille. Maar dan in de rubriek Hobo food, dus het moet goedkoop, snel, en met weinig gereedschap en gedoe. In het kort betekent dat dat we:

  • de aubergine achterwege laten, want die is te duur
  • het bouquet garni vervangen door Provençaalse kruiden, want dat is minder gedoe
  • gas uitsparen door het spul niet 3 kwartier te laten pruttelen om de tomaten tot saus te koken

Daar gaan we.

Nodig, voor 1 persoon:

  • een kleine courgette
  • een halve rode paprika
  • een halve groene paprika
  • een kleine ui (of een halve grote, natuurlijk)
  • een blikje tomatenpuree (zo’n kleintje)
  • Provençaalse kruiden
  • knoflook
  • zout
  • peper
  • olijfolie

Uiteraard kun je, in plaats van 2 kleuren paprika te nemen, ook gewoon voor 1 kleur kiezen. Maar ik wilde zo dicht mogelijk bij het oorspronkelijke recept blijven, en morgen verzin ik wel iets voor de andere 2 helften.

Je hebt voor dit gerecht een wok, koekenpan of sauspan met deksel nodig.

Was de courgette en de paprika, en snijd ze in blokjes. Snipper de ui.

Verwarm wat olie in de pan (niet te zuinig!), en bak hierin de groenten even aan op hoog vuur, onder constant omscheppen. Als de courgette en de ui een beetje glazig van kleur worden, schep je er naar smaak Provençaalse kruiden door (niet te zuinig!), doe je de deksel op de pan, en zet je het vuur laag. Schep af en toe om.

Als de groenten bijna gaar zijn — minuut of 10; beetje afhankelijk van de hoeveelheid en de grootte van de blokjes — schep je er de tomatenpuree doorheen, en voeg je knoflook (niet te zuinig!), peper en zout naar smaak toe. Als de prut in de pan erg droog is, kun je eventueel een klein beetje water (zuinig!) toevoegen.
Deksel terug op de pan, en samen nog even een paar minuten doorwarmen.

In de Provence, waar dit gerecht vandaan komt, eten ze ratatouille graag met gegrild vlees (barbecue!). Maar het gaat ook prima, zoals voor mij vanavond, met zilvervliesrijst; omdat vlees nou eenmaal niet iedere dag in het budget past.

Smakelijk!